Bewegende beelden van de “Blokkendoos”.
De aanleg van een nieuw stukje weg lijkt makkelijk, maar onder de bestrating worden de nodige voorzieningen getroffen zoals reedcontacten en ‘glijlagers’ om iets bewegends op de baan te kunnen maken.
Vorige week kwam mijn zoon langs met in zijn achterzak een héél klein cameraatje voor zijn vader. Geen wonder dat ik op zolder direct aan de slag ging met dit technisch wondertje.
Tijdens deze zeer rommelige bouwfase krijgen twee oude trafo’s, voordat zij helemaal verdwijnen, een veel te prominent plekje op de baan. Ik moet tenslotte een beetje ruimte maken voor het digitale gedeelte en proefritjes.
Met mijn nieuwgekochte Peco-75 rails gooi ik er maar meteen een splitsing tegenaan. Rechtsaf naar de module en linksaf door de tunnel naar de achterzijde van de baan.
In Amsterdam boren ze tunnels, maar om eventuele verzakkingen te voorkomen plak ik ze liever. Met piepschuim en een keukenmes snij ik de wanden in de juiste ronde vorm.
Als laatste maak ik van dode takjes, opgevuld met zeeschuim, mijn eigen bomen. Zowel ik als de bomen zitten na verloop van tijd behoorlijk onder de plak. Maar zelf ben daar ik wel aan gewend….
Voor een perfecte bodemegalisering hebben de Preisertjes de hulp ingeroepen van een heuse wals.
Ook de Preisertjes willen van tijd tot tijd een feestje vieren. Bij deze een impressie van het feestgevoel in Preiserland.
Veiligheid is belangrijk in Preiserland. De overweg wordt dus nauwlettend in de gaten gehouden middels een videobewakingssysteem.
In Preiserland draait het grootste gedeelte van de economie om de kolenoverslag. Reden dus voor een videoverslag.