Bouwen aan twee verschillende banen heeft wel zijn charme en zorgt voor de nodige afwisseling. De havenuitbouw waar ik ooit aan begonnen was krijgt meer ruimte en een heel andere indeling.
Aan de slag met allerlei maten gipsbrokken om de omgeving van de steengroeve een realistisch aanzien te geven. Een flinke hamer zorgt voor een natuurlijke vorm van de stenen.
Best een leuk gebouwtje van Faller, maar ik ga op experimentele manier het glimmende plastic te lijf . Niet met poedersuiker maar met Rotband-gips.
Vanachter de coulissen komt de trein via een lange tunnel bij de steengroeve. Om vallend gesteente niet op de trein te laten vallen zijn wel een aantal maatregelen nodig.
Een kale berg van groen voorzien is een tijdrovend maar dankbaar werkje omdat de baan zienderogen opknapt van al de grasjes, struiken en bomen die plotseling overal uit de grond schieten.
Van kolenwagon naar zandwagon vereist enige aanpassing. Een aantal oude 6e-hands wagons ondergaat een opknapbeurt. Die afdekplaatjes met plastic kolen verhuizen naar de rommeldoos waar ze beter tot hun recht komen.
Voor ik verder ga met de afbouw van de steengroeve, eerst maar eens een dakje plaatsen zodat bij regen rustig doorgewerkt kan worden. Wel is te hopen dat er boven de wasbak niet teveel gespetterd gaat worden.
De titel doet vermoeden dat er zéér ernstige dingen gaande zijn in Nieuw Preiserland, maar dat valt reuze mee. Op mijn zolder is alles redelijk rustig, zij het dat er de komende tijd wel iets nieuws gaat komen. Preiserland is nog niet af dus ik ga daar rustig mee door!
Aan alle hulpmiddelen te zien groeit het gras op mijn baan niet uit zichzelf, maar met verdunde houtlijm, ‘grasmaster’, keukenzeef en vezeltjes ligt er straks in no time een mooi grasmatje op mijn baan.
Omdat het witte gips wel erg zeer doet aan de ogen, krijgt het een kleurbehandeling waardoor ook meer reliëf in de rotsige bodem ontstaat. Ik gebruik daarvoor verdunde grijze acrylverf maar elke andere kleur is ook toegestaan.
‘Gipsen’ is niet moeilijk maar om het mooi te krijgen wel een tijdrovende bezigheid. ‘Knauf Rotband’ aanmaken, niet te droog, niet te nat, goed verdelen en met een vochtige kwast nastrijken om de eventuele sporen van het plamuurmes uit te wissen.